Eens een sexy lama, altijd een sexy lama

14 april 2019 - Cusco, Peru

Goedemorgen lieve allemaal!

Wat. Een. Dagen. Eindelijk kunnen mijn voetjes genieten van slippers in plaats van wandelschoenen en mijn rug heeft een campingmatje voor een normaal bed verruild. I’m a Salkantay Survivor! Ik heb geprobeerd mijn avonturen allemaal kort en bondig te beschrijven om jullie niet urenlang bezig te houden. Oeps, toch een beetje mislukt. Dan maar eerst een terugblik naar een van Peru’s buurlanden: Chili!

Omdat Fen en ik maar een paar dagen in het noorden van Chili verbleven, wilden we zoveel mogelijk van de omgeving zien. Kort maar krachtig dus. Ook wel goed voor de portemonnee, want Chili is een van de duurste landen van Zuid-Amerika. We bezochten de Valle de la Luna in de woestijn van San Pedro de Atacama. Dit prachtige rotsachtige landschap deed zijn naam eer aan, want het leek net alsof we op de maan stonden. ‘S avonds kropen we vroeg onder de wol, om de volgende dag om half 5 opgehaald te worden voor een tripje naar de geisers. Met -5 op de thermometer stonden we bibberend deze gave natuurverschijnselen te bewonderen. Onze gids had ook aan Juul de koukleum gedacht: met een extra warme jas en een muts bevroor ik nog nét niet. Daarna konden we ons gelukkig lekker opwarmen in hotsprings. 

Na Chili vertrokken we met de bus naar Peru, alweer het vierde land van mijn reis. De grensovergang verliep soepel, ondanks dat ik de hele busreis, bij gebrek aan genoeg zitplekken, op de grond in het gangpad mocht doorbrengen. Onze eerste stop was Arequipa, ook wel de witte stad van Peru genoemd. Door de mooie witte huizen en kerken voelde deze zonnige plek als een paar dagen vakantie vieren in Spanje. We genoten van lekker eten, na een paar maanden weer eens een wijntje en leerden chocola maken tijdens een workshop. Arequipa was onze uitvalsbasis voor twee dagen hiken in de Colca Canyon, de op drie na grootste canyon van de wereld. Deze wandeling hadden we zacht uitgedrukt ietsje onderschat. De eerste dag was ‘maar’ negen kilometer afdalen, they said. Maar less is more in Peru, dus maakten we onze knieën blij met twintig kilometer naar beneden gaan. Een middagje afdalen betekende de volgende dag weer omhoog. Helaas was dit makkelijker gezegd dan gedaan. Na drie uur puffen en steunen bereikten we letterlijk met bloed zweet en tranen de top. We vielen elkaar in de armen en strompelden naar het hostel, waar een warme douche én pizza op ons stonden te wachten. Dik verdiend!

Fenna heeft net als ik een aantal weken Spaanse lessen gevolgd. Zij deed dit in Cusco, onze volgende bestemming. Ze liet me de stad zien met zijn prachtige Plaza de Armas en schattige straatjes. Na twee dagen sportief gedoe hadden we wel wat relaxte dagen verdiend, die goed werden ingevuld met souvenirs shoppen, nieuwe piercings prikken en uitgebreid lunchen bij Fenna’s gastfamilie. Ook boekten we hier een trip naar de Rainbow Mountain en de Machu Picchu. Die eerste werd mij helaas niet gegund, want ik werd geveld door de griep. Na twee dagen in bed kon ik gelukkig wel fit aan de start van de Salkantay-trek verschijnen. Gelukkig maar, want achteraf bleek dit misschien wel dé highlight van mijn hele reis te zijn. 

Met een groep van vijftien leuke jonge mensen (waaronder wel zeven Dutchies) vertrokken we vroeg voor dé vijf-daagse hike. Compleet uitgerust met pet en wandelstokken waren we er klaar voor. Het plan was om over de Salkantay-pas en door de jungle te trekken met als eindbestemming Machu Picchu. Ik zal proberen jullie een korte samenvatting te geven van deze geweldige ervaring, want ik kan er wel eindeloos over doorpraten ;)

Van onze gids Vladimir, ook wel Vlad of Vladi, kregen we de naam ‘Sexy lama’s’. Dit riepen we dan ook volmondig bij elke groepsfoto, mét bijbehorend gebaar. Elke dag stond ons, na om 5 uur opgestaan te zijn, een pittige wandeling te wachten. Mijn stappenteller maakte overuren en na vijf dagen staar er bijna meer dan 100 kilometer op de teller. Op de tweede dag hebben we 24 kilometer naar de top van de Salkantay-berg afgelegd, met een geweldig gevoel van voldoening toen we eindelijk boven aankwamen. De top ligt op ongeveer 4600 meter hoogte, wat ervoor zorgde dat iedereen na een paar meter al buiten adem was. Paar uurtjes afzien dus. Dag 4 spande de kroon met meer dan 30 kilometer ploeteren door de snikhete jungle. Iedereen had zijn goede en slechte momenten, maar telkens weer sleepten we elkaar erdoorheen. Alle coupletten van ‘potje met vet’ droegen daar ook zeker aan bij!

Naast afzien was er ook tijd voor een beetje ontspanning. Op de derde dag werden we na twee koude dagen getrakteerd op een middagje relaxen in warme natuurzwembaden. Elke avond konden we, ondanks dat we voor 9 uur in bed lagen, genieten van een heerlijk driegangen-diner. Ook was onze slaapplek elke keer weer een verrassing: van glazen hutjes midden in de bergen tot een hotel met heerlijk zachte bedden. Deze laatsten waren ook wel nodig om ons voor te bereiden op dag 5, waarop we eindelijk Machu Picchu gingen bezoeken. Wekker op half 4, om vervolgens een uur trappen op te lopen en compleet doorweekt van het zweet aan de top te verschijnen. Daar bleken de pijntjes van de afgelopen vier dagen het allemaal waard te zijn. Het uitzicht was magisch en adembenemend mooi. Daarnaast konden we ongestoord op de foto met de levende mascotte om onze groepsnaam eer aan te doen. Zie mijn album voor wat prachtige plaatjes!

De ervaringen van de afgelopen vijf dagen waren dus in een woord WAUW. Ook hebben Fen en ik er twee nieuwe Nederlandse vriendinnen aan overgehouden, met wie we gelijk een lunchdate hebben gepland. Maar terug in Cusco moest er eerst een bezoekje aan het ziekenhuis worden gebracht. Halverwege de derde dag bleek een hond mijn been toch wel erg lekker te vinden en nam er een flinke hap van. Niets ernstig gelukkig, maar na een belletje met een arts in Nederland moest ik toch nog wat extra prikken halen. Gelukkig was Fen daar om mijn handje vast te houden. 

En dan is het nu tijd om bij te slapen. Heerlijk om morgen geen wekker te hebben en lekker te kunnen uitrusten. Ook moeten er wat wasjes worden gedraaid. Je kunt je vast wel een beetje voorstellen hoe vijf dagen zweten in dezelfde kleren op dit moment ruikt ;)

Slaaplekker en liefs!

Foto’s

10 Reacties

  1. Oma Janny:
    14 april 2019
    Lieve Julia wat weer een mooi verhaal. Je conditie word wel goed op de proef gesteld hoor ,je hebt wel weer erg veel gezien en beleefd om jaloers op te worden .Gelukkig is de honde beet goed afgelopen ,ik wens jullie nog heel veel.succes op de volgende trip en over 14 dagen met Lara liefs 💑😍😎oma
  2. Jolanda:
    14 april 2019
    Gaaf allemaal hoor. Leuk weer om te lezen😘
  3. Opa Dirk en oma Bien:
    14 april 2019
    Hoi lieve Juul! Oma zegt: er staat weer een reisblog van Juul in de mai en wat zie ik: een BLOG!! Prachtig verhaal, uitstekend geschreven, alsof we er zelf bij zijn!! Na lezing doe ik mijn ogen dicht en dan lijkt het of we erbij zijn!! gelukkig is de hondebeet niet ernstig en wordt het goed verzorgd. Goede reis naar Lima, veel plezier daar, groetjes aan Fenna en.....take care!!
  4. Opa Dirk en oma Bien:
    14 april 2019
    Hoi lieve Juul en Fenna, Oma zegt: Juul heeft weer een blog geschreven en wat zie ik: geen blog maar een B L O G! Prima verhaal, uitstekend geschreven en als ik mijn ogen dicht doe lijkt het net of we erbij zijn! Prachtige foto's van de zoutvlakten van Chili en verder, alles even avontuurlijk.Wat een trip! Je bent nu al 83 dagen onderweg en ik zie aan je schrijfstijl dat jullie je geen minuut vervelen. Prachtig en avontuurlijk, om niet te zeggen zeer vermoeiend maar daar word je groot en sterk van!! Veel plezier straks in Lima, goede reis en....... take care!! Xxx oop en oom
  5. Rein en Diny:
    14 april 2019
    Lieve Julia wat moet dat een geweldige ervaring zijn om dit te mogen meemaken .En zo als jij het verwoord het is net alsof ik er zelf bij ben geweldig .Dat word straks een boek schrijven als je terug bent in “Tok Tok City” .lieve groet van ons.💜🌹Rein en Diny.
  6. Ineke Tieman:
    14 april 2019
    Hoi Julia, wat maak je weer veel mee. Je moet wel over een goede conditie beschikken om zo te wandelen, te klimmen en te klauteren. Geweldig allemaal. Jammer van die hondenbeet. Maar geen nare gevolgen daarvan. Veel plezier verder. Groetjes van John en Ineke.
  7. Tante Mini:
    15 april 2019
    Weer heel erg genoten van je verhaal. Je schrijft zo boeiend dat je wel een reisboek kan schrijven. Lieve Julia nog heel veel plezier samen met Lara en een knuffel van tante Mini
  8. Lizanne de Vries:
    23 april 2019
    Hi Juul, wat een mooi verhaal! Wij willen de salkantay over een paar dagen gaan lopen. Mag ik vragen waar jullie deze hebben geboekt en hoe zwaar je de trek vond in verband met de colca canyon?
  9. Julia:
    24 april 2019
    Hoi Lizanne!
    Leuk dat je mijn blog leest!
    Ik heb de Salkantay bij Machu Picchu Reservations geboekt. Echt een top organisatie en zelfs het eten is goed geregeld :) Ik had de trek zelf een beetje overschat, hij was goed te doen! Soms wel ff pittig, maar dat was ook wel een goede uitdaging. Voor meer vragen mag je me altijd appen! 0618464548.
    Liefs Julia
  10. Lizanne de Vries:
    24 april 2019
    Hi Julia,
    Wat fijn, hartelijk bedankt voor je reactie, goed om te lezen! Ik vind het leuk om je blogs te lezen, nog een fijne reis!