Living la vida loca

25 mei 2019 - Santa Marta, Colombia

Hola chicos!

Na de drie uurtjes slaap van vannacht had ik vandaag gelukkig even de tijd om lekker op het strand bij te komen van alle feestjes. De verhalen over dit land zijn allemaal waar: Colombia is one big party! Vooral Medellin, de twee na grooste stad van het land, kreeg onze voetjes van de vloer. Na een gebroken nacht in de bus kwamen Stephanie en ik vroeg aan. Eerst even een snelle powernap, daarna gingen we de stad van boven bekijken. Een kabelbaan verbindt namelijk de verschillende delen van de stad met elkaar, vooral de arme sloppenwijken of ook wel favela’s. Deze zijn op de heuvels van Medellin gebouwd en worden ‘beveiligd’ door gangs. Willen de bewoners de wijk uit, dan moeten ze smeergeld aan de gangs betalen. Dankzij de komst van de kabelbaan kunnen ze nu door de lucht reizen, waardoor de gangs ze niet meer kunnen tegenhouden. ‘s Middags kregen we een rondleiding door Comuna 13, een van de gevaarlijkste en gewelddadigste gebieden van de stad. Inmiddels is er niet veel meer aan de hand en is deze wijk prachtig versierd met streetart, maar deze comuna werd lang bezet door guarillas en het leger, wat zorgde voor veel geweld en armoede. Met ingehouden adem luisterden we naar de gids, die zelf was opgegroeid in deze wijk. Ze vertelde over alle vreselijke dingen die ze had gezien en alle vrienden die ze was verloren. Wat zijn we toch gezegend in ons kleine kikkerlandje! 

Na een avondje stappen gingen Steph en ik uitkateren in een plaatselijk brunch restaurant, samen met zo’n dertig Colombiaanse families. Ik miste alleen nog de rennende kids, zoals op de zondagsbrunch bij De Hebberd ;) De lokale Ajiaco, soep met kip, avocado, kappertjes, rijst en aardappel, smaakte heerlijk en gaf ons de perfecte bodem voor een avondje voetbal. De plaatselijke club Nacional speelde thuis en de opgewekte Colombiaanse sfeer was geweldig. De hele wedstrijd lang werden er liedjes gezonden en werd er uitgebreid gedanst. Ondanks de stromende regen was dit genieten! 

De volgende dag maakten we samen met een groepje van twaalf andere backpackers een uitstapje naar Guatape, een stadje ongeveer twee uurtjes van Medellin. Voordat we in het stadje aankwamen, beklommen we eerst de 750 trappen van de El Peñol rots. Helemaal bezweet bereikten we de top, maar het uitzicht was prachtig! Ook het kleine stadje Guatape wat volgde was super mooi. Alle zorgvuldig geschilderde huisjes maakte het tot een groot kleurboek. De gezellige tour sloten we af met wat dansjes in een reggaeton-bar. Ook op maandagavond kunnen hier de heupjes losgegooid worden. De afspraak met mezelf om vroeg naar huis te gaan, ik had namelijk de volgende ochtend een vlucht naar de kust, werd maar weer overboord gegooid. Je bent tenslotte maar één keer 22 en in Colombia toch?! 

Mijn vroege vlucht bracht mij naar Cartagena, de havenstad van Colombia. Hier bracht ik een aantal dagen met Bjork door, een meisje uit IJsland die ik tijdens een eerdere tour had ontmoet. We verkenden de stad, ondanks de vreselijke hitte, met een leuke walking tour. Zo zagen we alle plekjes van het prachtige oude centrum. In de avond is deze levendige stad bezaaid met straatdansers en leuke lichtjes. ‘s Middags koelden we lekker af in de zee en werkten we aan ons kleurtje. Ik kan natuurlijk niet met melkflessen terugkomen! 

Na een paar dagen in Cartagena pakte ik de bus naar Santa Marta, waar ik een dagje overbrugde voordat ik verder reis naar de leuke plekjes langs de kust. De stad zelf heeft niet zoveel te bieden, maar je kunt er lekker aan het strand liggen. In Santa Marta ontmoette ik Stephanie en haar inmiddels aangekomen vriendin Tanya weer. Ook hier moest natuurlijk het nachtleven goedgekeurd worden en vloeide de Agua Caliente weer rijkelijk. Agua Caliente is een bekend Colombiaanse shotje wat veel wordt gedronken. Het is eigenlijk de mega vieze versie van Sambuca, maar omdat het zo goedkoop is, geven alle backpackers er maar aan toe. Mijn lever draait inmiddels overuren, dus vind ik mijn vooruitzicht van een paar dagen chillen in de Colombiaanse bergen even heerlijk. Genieten jullie nog maar even van een van mijn laatste blogjes, dan doe ik dat hier ook!

Dikke zoen Juul 

Foto’s

4 Reacties

  1. Dick Eijlander:
    25 mei 2019
    Ha die Juul, wij zitten een paar duizend kilometer oostwaarts ook te genieten. Net even in backpackhotel geweest. Proef meteen de sfeer waar jij een half jaar in “ gewoond” hebt. Nog ff en je bent weer thuis. Geniet van je laatste weken. Onze reis is net begonnen. Groetjes vanuit Hanoi, waar ze het niet zo nou nemen met de CO2 uitstoot. Liefs papa, en mama.
  2. Opa Dirk en oma Bien:
    25 mei 2019
    Buenos diaz gringa! (Zo mogen we je wel noemen na al die Spaanstalige avonturen)
    Dat is weer een echt Julia blog. Wat een belevenissen, het een nog mooier dan het andere. Wat moet ik er verder nog vsn zeggen. Je hebt in dat halve jaar meer gezien en beleefd als wij in ons hele leven.Maar..... het is je meer dan van harte gegund, geniet nog even, het is zo 10 juni.! Papa en Mama zitten een eindje verderop zoals je hebt gezien maar ... daar ben jij al geweest op je eerste reis. Veel plezier nog en we houden contact! Tot de 10e en ........take care😍😎👨‍🎓💗
  3. Ineke Tieman:
    25 mei 2019
    Hoi Julia, tsjonge wat een feest is dit allemaal. Geweldig. geniet er nog maar ff van. Ik lees in de reactie van opa Dirk dat je de 10e weer thuis bent. En je vader en moeder houden ook wel van een reisje zo te zien. Helemaal in Hanoi. Veel plezier verder en goede thuiskomst.
    Groetjes John en Ineke.
  4. Oma Janny:
    27 mei 2019
    Lieve Julia wat heb je weer veel beleefd en gezien en wat een moole foto,s. ,de tijd schiet op voor je zal wel weer wennen zijn ,maar ook wel fijn als je weer thuis bent ,geniet nog van die laatste weken liefs en een dikke knuffel 😍💞💋