Pirate of the Caribbean

Hoi lieve allemaal!

Na een heerlijke week opladen zijn mijn lever en ik weer helemaal de oude. De Caribische kust is heerlijk en de stranden zijn prachtig! Voordat ik naar de zee vertrok, verbleef ik eerst een paar dagen in het schattige bergdorpje Minca. Vanaf het centrum moest ik nog zo’n twee kilometer omhoog lopen óf een motortaxi nemen. Dat laatste zat er voor deze schijtluis natuurlijk even lekker niet in. Na mijn scootercrash in Indonesië heb ik al bijna twee jaar onze scooter met geen vinger aangeraakt. Alle chauffeurs hier zagen er uit alsof ze net van de middelbare school kwamen, dus no way dat ik daar mét mijn zware backpack bij achterop ging zitten. Gelukkig vond ik een stel uit Zweden die wel een hobbelige jeep met mij wilde delen. Probleem opgelost.

Vegetarisch eten en chillen stonden in mijn hostel centraal. Elke avond precies om 7 uur klonk er een bel en kon iedereen zijn maaltijd ophalen. Family dinner! Gezamenlijk eten maakte het super gezellig en zorgde er ook voor dat ik veel mensen leerde kennen. Na het eten speelden we wat kaartspelletjes en kropen we vroeg onder de wol. Ik kon namelijk wel wat uurtjes slaap gebruiken! De volgende dag gingen een Oostenrijkse jongen en ik vroeg op pad voor een hike door de jungle. Na een uurtje steile hellingen beklimmen kwamen we aan bij een uitzichtpunt. Helaas werd ons ploeteren niet beloond, want het was zo bewolkt dat er geen uitzicht te bewonderen was. Op de terugweg begon het ook nog eens met bakken uit de hemel te vallen, waardoor we compleet doorweekt terug in het hostel aankwamen. Ach, ook weer gelijk gewend aan het Nederlandse weer.

Na de relaxte dagen in Minca, pakte ik de bus naar Tayrona. Dit is een nationaal park waar ik weer met de IJslandse Bjork had afgesproken. Samen verbleven we gezellig twee dagen in dit prachtige park, wat bestond uit witte stranden en leuke jungle paadjes om over te hiken. We sliepen in een hangmat op een camping, welke door het hoge percentage (asociale) Nederlanders net op Bella Italia aan het Gardameer leek. Een van de redenen waardoor ik Nederlanders op reis altijd een beetje probeer te ontwijken. Maar gelukkig hadden wel wat anders aan ons hoofd. Hoe kunnen we in een hangmat draaien zonder er aan de andere kant weer uit te vallen? Hoe haal ik zo snel mogelijk alle krekels uit mijn haar? Dit laatste bezorgde Bjork de slappe lach omdat ik na kriebelig insect nummer honderd gillend mijn hangmat uitrolde. Ondanks alle toch wel een beetje enge jungle-geluiden en alle vieze beestjes, was slapen in een hangmat een geweldige ervaring! 

De twee dagen strand in Tayrona hadden me helemaal klaargestoomd voor het echte werk: genieten in een van de leukste badplaatsen van Colombia. Palomino it is! Hier ontmoette ik mijn Canadese vriendinnetjes weer en ook de Nederlandse Irma werd part of the girlgang. We boekten een hostel pal aan het strand en het bakken kon beginnen. Ook gingen we een ochtendje tuben. Dit is dobberen op de rivier in een grote rubberband. Heerlijk met het zonnetje op je gezicht, muziekje aan en een biertje in je hand. Genieten! De weg naar het begin van de rivier was echter niet zonder slag of stoot. Ik moest er toch echt aan geloven: de motortaxi. Moet ik geen helm op? De chauffeur lachte me uit bij deze vraag en gebaarde dat ik achterop moest klimmen. Dat ging dus gewoon op zijn Colombiaans: in je bikini, zonder helm, met grote snelheid de berg op. Ondertussen kneep ik de chauffeur bijna fijn en schreeuwde ik om de minuut DESPACIO! Maar, eind goed al goed en we hadden een heerlijke ochtend. 

Helaas was de volgende dag ons laatste dagje samen aangebroken. Stephanie, Tanya én Irma gingen allemaal een andere kant op. We besloten om nog even te gaan shoppen in de schattige winkeltjes om nog wat leuke armbandjes en enkelbandjes te scoren. Dit ging gepaard met een goed laatste avondmaal. Bij de kust moet je natuurlijk een lekker visje eten, dus zochten we een goed restaurant uit. Toen we de ober vroegen welke vissen ze serveerden, kwam hij met een dienblad met vier dode vissen en een immense kreeft terug. Dit was échte verse vis dus ;) We kozen een lekkere uit en kregen deze inclusief kop en staart op ons bord. Klinkt onsmakelijk, maar het was heerlijk! Het grappigste van de avond was misschien nog wel de roddelende Nederlanders van de tafel naast ons. Zij waren een vieze hond aan het aaien en aangezien ik inmiddels een hondenfobie heb ontwikkeld, zat ik ze volgens de vrouw vol afgunst aan te staren en was ik vast zo’n trutje die geen dier aan durfde te raken. Ik zie er natuurlijk super exotisch uit, dus hadden zij niet door dat ik hen perfect kon verstaan. Jullie hadden hun gezichten moeten zien toen ik in het Nederlands begon. Zie je, nóg een reden waarom je Nederlanders beter kunt vermijden tijdens je reis. Ze klagen altijd zo ;) Al met al was dit etentje een perfecte afsluiting van mijn reis met deze meiden. Gelukkig kan ik nog even een paar dagen lekker genieten in dit paradijsje met elke ochtend een fijne yoga-sessie, het strand om de hoek, heerlijke cocktails en gezellige mensen!

Kusjes Juul