Jouw bil is een krokodil

Hola! 

Goed nieuws! Na meer dan een week samen backpacken zijn Fen en ik elkaar nog steeds niet in de haren gevlogen ;) We verruilden na een bezoekje aan Isla del Sol het prachtige Titicacameer voor La Paz, een megastad op meer dan 3600 meter hoogte. La Paz wordt ook wel de financiële hoofdstad van Bolivia genoemd. Aangekomen in Loki, een bekend partyhostel, bleken we niet de enige. Sucre family reunited! Bijna iedereen die ik tijdens mijn verblijf in Sucre had ontmoet, liep ik hier weer tegen het lijf. Alle reden voor een feestje en (nog maar de eerste!) nog grotere kater dus. Loki Loki Loki, OI OI OI!

Mijn eerste dag in La Paz begon met een bezoekje aan de ambassade. Toen ik de grens met Brazilië en Bolivia over ging, had ik er geen seconde over nagedacht dat ik misschien wel meer dan dertig dagen in dit land zou verblijven. Tijd voor een nieuwe stempel dus. Gelukkig had ik mijn vertaler Valentin weer aan mijn zijde en stonden we binnen vijf minuten weer buiten. Klaar om La Paz van boven te bekijken. Overal kan je de kabelbaan, of ook wel El Teleferico, naar El Alto, het hogere gelegen deel van de stad, nemen. En het uitzicht was prachtig! Ook bezochten we de ‘Heksenmarkt’, waar Boliviaanse vrouwen onder andere lama embryo’s in potjes verkochten. Dat kon ik natuurlijk niet over mijn hart verkrijgen, maar ik heb wel (zoals elke backpacker hier) een heerlijke lama wollen trui gescoord!

Al een aantal keer tijdens mijn reis is gebleken dat ik best wel een mietje ben. Ik hoefde daarom ook geen twee keer na te denken toen Fen vroeg of ik ook de Death Road wilde fietsen. Met een mountainbike afdalen over de gevaarlijkste weg ter wereld? Zelfs in Central Park vloog ik al met mijn fiets over de kop, dus mij zeker niet gezien! Ik pakte veilig een busje naar het lagergelegen plaatsje Coroico, het eindpunt van de route. Of nou ja, ‘veilig’. Deze chauffeurs draaien hun hand niet om voor het inhalen in mega scherpe bochten. Steeds hield ik mijn hart vast, hopend op geen tegenligger. In Coroico verbleven Fen, Valentin en ik een nachtje om een prachtige hike door de bergen en langs watervallen te maken. Helaas ook samen met familie mug, die ons wel rauw lustte. Dit werd krabben de daaropvolgende dagen!

Na een aantal dagen La Paz waren we klaar voor wat avontuur. Onze inner Jane werd geactiveerd en met een gammel vliegtuigje vlogen we naar Rurrenabaque, een plaatsje middenin de Amazone. Hier begon onze drie-daagse tour over de pampa’s. Samen met drie Israëliërs en twee Zuid-Afrikanen werden we door onze gids Tony op een bootje door de jungle en de zijrivieren van de Amazone geleid. We spotten prachtige dieren, als apen, tropische vogels, schildpadden, dolfijnen, vogelspinnen en krokodillen. Die laatsten sliepen ook rondom onze logde, waardoor ik me ‘s nachts toch eerst nog een keer omdraaide voordat ik in het pikkedonker naar de wc sloop. Ik zag de mooiste zonsondergang ooit en viste naar piranha’s, die we ‘s avonds lekker oppeuzelden. Erg gaaf (en soms een tikkeltje eng) om drie dagen midden in de jungle te slapen met al deze indrukwekkende dieren op slechts een armlengte afstand! 

Op dit moment zijn Fen en ik op weg naar onze volgende stop Cochabamba. Voor drie euro(!) hebben we een lekkere bus op de kop getikt voor deze acht uur durende rit. Als enige gringos hadden we bij onze wc-stop veel bekijks. Gelukkig waren er dit keer wél wc’s, maar deze moest je zelf met een bekertje water doorspoelen. Gewoonste zaak voor de Bolivianen, maar bij ons duurde het even voordat het kwartje viel. Blijft toch wennen, die Zuid-Amerikaanse cultuur. Om weer wat sfeer te proeven én krokodillen te spotten, bekijk mijn foto’s en filmpjes! 

Liefs en heel veel kusjes Juul